UWAGA

Wszystkie zdjęcia na blogu sosnicka.blogspot.com są moją własnością i podlegają ochronie, zgodnie z Ustawą o ochronie praw autorskich (Ustawa z dnia 4 lutego 1994) Zabrania się kopiowania, przetwarzania i rozpowszechniania zdjęć bez wiedzy oraz pisemnej zgody autorki.

środa, 10 sierpnia 2011

"Rysa na szkle...."

Huśtawki nastrojów... to okropne... Popadam ze skrajności w skrajność... Bo w jednej chwili mogłabym wyjść z domu i głośno krzyczeć jak bardzo jestem szczęśliwa, po czym przychodzi moment refleksji i najchętniej zamknęłabym się w czterech ścianach sama ze swoimi myślami. Wszystko jest takie dziwne... Nie wiem. Nie wiem, dlaczego tak się dzieje. Nie da się wytłumaczyć słowami czegoś, czego samemu nie jest się w stanie pojąć.
Chcę iść na jakiś konkretny kurs fotografii. Jest tego mnóstwo, nie wiem który wybrać, żeby naprawdę się czegoś nauczyć, a nie wyrzucić pieniędzy w błoto. Osobiście jestem zakochana w zdjęciach Marcina Orzołka. Tak bardzo chciałabym chociaż w połowie oddawać tyle piękna i emocji na zdjęciach co on. Pamiętam, gdy rezerwowaliśmy go na swój ślub. Robił wtedy ładne zdjęcia, widać było duży potencjał, wiedzieliśmy, że przez rok zdobędzie jeszcze spore doświadczenie i zrobi nam śliczne zdjęcia. I nie pomyliliśmy się. Mamy cudowną pamiątkę ślubną. Minął kolejny rok, ja wciąż obserwuję jego galerię... I niesamowite jest to, jak on cały czas się rozwija... Jest dla mnie ikoną fotografii ślubnej. I pomyśleć, że kiedyś też zaczynał od robienia zdjęć koleżankom z osiedla. Mam nadzieję, że Marcin zorganizuje kiedyś warsztaty fotograficzne. Była bym pierwszą osobą na liście chętnych :) Bo oprócz tego, że go podziwiam, to mam do niego ogromny sentyment...

A poniżej - wspomnienie z Zakopanego.




7 komentarzy:

  1. kurcze:) robisz sliczne zdjecia i pomyslec ze bez zadnej szkoly... zazdroscic. Chciałam się dowiedzieć ile płaciliście za kamerzyste i za fotografa na weselu. Bo nie wiem w jakich kosztach mam to liczyć... Proszę o odpowiedź

    OdpowiedzUsuń
  2. Oj Anetko ... tak nie można!!!... Wiemy, że te huśtawki nastrojów nie są zbyt fajne, ale kazdy je ma... człowiek jest szczęśliwy , a zaraz potem czuje ogromny smutek... życie jest dziwne... życie jest tajemnicą... tajemnica którą poznajemy każdego dnia..

    Z tego co wiemy Ty znalazłaś swoje szczęśćie na ziemi... swoją miłość... Masz też pasje, którą stała się fotografia i w której się realizujesz... Jesteśmy też my Twoi wierni fani.. Pani Monika,Pani Brygida, Pani Sandra, My ... no i Pani Magda której komentarze uwielbiamy czytać... z tego co się zorientowaliśmy musicie się znać więc masz szczęście że ktoś taki jest obok... ktos kto ma tyle ciepła... przy okazji pozdrawiamy Pani Magdo chociaż ten ostatni wpis... hmm... jest też wile innych osób które tutaj zagląda więc Anetko głowa do góry ... My wiemy że fotografia to Twoja droga... to właściwa droga... Pozdrawiamy Artur i Kasia :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Dziękuje i również pozdrawiam... a jeśli chodzi o ostatni komentarz...hmmm... odzwierciedla to co dzieje się obecnie w mojej duszy...

    OdpowiedzUsuń
  4. Artur i Kasia świetnie wszystko ujęli :) Cóż mogę dodać w życiu bywają lepsze i gorsze chwilę, myślę, że każdy z nas czuję się czasem troszkę zagubiony. Na pewno wszystko się unormuje. Pamiętaj, że zawsze zza chmur wychodzi słońce :)

    OdpowiedzUsuń
  5. W życiu nie ma takiej chwili, abyśmy nie mieli wszystkiego, co potrzebne, aby czuć się szczęśliwymi. Pomyśl o tym przez minutę [...]. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, to dlatego, że cały czas myślisz raczej o tym, czego nie masz, zamiast koncentrować się na tym, co masz w danej chwili.
    — Anthony de Mello

    OdpowiedzUsuń
  6. Chwilę mnie tu nie było i już zaległości.
    Oj Aneta przecież Ty jesteś twarda kobietka!
    Wystarczy tylko trochę więcej wiary w siebie i mniej samokrytyki-bo jest niepotrzebna :)
    Robisz zdumiewająco, jak dla mnie, dobre zdjęcia!
    P.Marcin owszem jest świetnym fotografem ale ja w to nie wątpię, że kiedy Ty będziesz miała za sobą taki staż jak on to będziesz robić równie dobre zdjęcia! :)
    A jak Ci smutno to pomyśl o tych wszystkich osobach, które Ci kibicują! Uśmiech na pewno wróci!;)

    OdpowiedzUsuń